A co by się stało, gdyby życie było jak gra w pokera? To w skrócie pomysł z jakim zmierzył się Lionel Rosso w tej krótkiej eseju, gdzie porównuje grę w pokera do naszych różnych sposobów działania w codziennym życiu.
W tej badawczej analizie autor stawia hipotezę, według której poker nie jest tylko grą lub nawet sportem umysłowym, ale również poważnym i konkretnym sposobem na lepsze poznanie samego siebie. Ponieważ związek między pokerem a życiem codziennym jest wszechobecny: uwodzenie, sukces, ryzyko, adrenalina, stres, rozwój osobisty... Ta książka, mimo że nie jest nową metodą rozwoju osobistego, oferuje inteligentne spojrzenie na tę grę, poza stereotypami, z którymi jest zwykle kojarzona.
Aby przeprowadzić to badanie, Lionel Rosso spotkał wiele osobistości z różnych środowisk, takich jak Julien Dray, Antoine Arnault, Patrick Partouche, Gilbert Gross, Michel Abécassis, Bruno Solo, Raymond Domenech itp.
Niezależnie od tego, czy są to przedsiębiorcy, politycy, aktorzy czy zawodowi sportowcy, wszyscy przedstawiają tę grę jako "uzupełnienie", "pomoc" w ich codziennym życiu. Zaskakujące.